Wat is witwassen?
Bij witwassen gaat het om het uitvoeren van transacties die erop gericht zijn crimineel geld een ogenschijnlijk legale herkomst te geven. Sinds december 2001 is witwassen een zelfstandige strafbaarstelling, waarbij veroordeling voor een gronddelict, zoals drugs- of mensenhandel, niet nodig is.
Witwassen staat juridisch beschreven in artikel 420bis van het Wetboek van Strafrecht. Bij de FIU-Nederland hanteren we de volgende definitie:
'Het (doen) verrichten van handelingen, waardoor een voor de wet verzwegen vermogensaanwas ogenschijnlijk een legale oorsprong krijgt. Het doel van witwassen is het versluieren van de herkomst van geld.'
Met andere woorden: illegaal geld een legale herkomst geven.
All-crimes approach
Nederland hanteert een zogenoemde ‘’all-crimes approach’’ ten opzichte van witwassen. Dit betekent dat alle misdrijven die illegaal verkregen geld genereren een gronddelict voor witwassen kunnen zijn en daarmee in aanmerking komen om te worden bestempeld als ongebruikelijke transactie in het licht van de Wwft. Van een betaling gelinkt aan kinderporno tot aan betalingen gelinkt aan subsidiefraude. Met de implementatie van een Europese richtlijn voor de strafrechtelijke bestrijding van witwassen op 3 december 2020 is deze aanpak geüniformeerd binnen Europa. Er zijn in deze richtlijn 22 criminele activiteiten genoemd die alle EU-lidstaten dienen te zien als gronddelicten voor witwassen. Van cybercriminaliteit tot corruptie, van fraude tot aan seksuele uitbuiting.
Nederland hanteert een zogenoemde ‘’all-crimes approach’’ ten opzichte van witwassen. Dit betekent dat alle misdrijven die illegaal verkregen geld genereren een gronddelict voor witwassen kunnen zijn en daarmee in aanmerking komen om te worden bestempeld als ongebruikelijke transactie in het licht van de Wwft. Van een betaling gelinkt aan kinderporno tot aan betalingen gelinkt aan subsidiefraude. Met de implementatie van een Europese richtlijn voor de strafrechtelijke bestrijding van witwassen op 3 december 2020 is deze aanpak geüniformeerd binnen Europa. Er zijn in deze richtlijn 22 criminele activiteiten genoemd die alle EU-lidstaten dienen te zien als gronddelicten voor witwassen. Van cybercriminaliteit tot corruptie, van fraude tot aan seksuele uitbuiting.