Liefdadigheid of oplichting?
Een bankmedewerker zag in een televisieprogramma over oplichting een item over bepaalde stichtingen. Deze stichtingen verkochten allerlei producten aan de deur waarbij werd aangegeven dat de opbrengst ten goede kwam aan arme gezinnen en/of zieke kinderen. In het televisieprogramma werd daar echter ernstig aan getwijfeld.
Gelukkig zijn onderzoekers van meldingsplichtige instellingen ook scherp op overtredingen van de Wwft als ze niet aan het werk zijn. Zo zag een medewerker van een bank in een televisieprogramma over oplichting een item over bepaalde stichtingen. Deze stichtingen verkochten allerlei producten aan de deur waarbij werd aangegeven dat de opbrengst ten goede kwam aan arme gezinnen en/of zieke kinderen. In het televisieprogramma werd daar echter ernstig aan getwijfeld.
Banken onderzoeken dagelijks transacties en rekeningen op witwassen en andere vormen van criminaliteit met de hen ter beschikking staande technieken maar ook op eigen waarneming. Wetende dat deze dubieuze stichtingen actief waren, nam een onderzoeker van een bank het rekeningverloop van een dergelijke stichting onder de loep. Hij analyseerde het rekeningverloop en stelde vast dat van de rekening opvallende privé-uitgaven waren gedaan. Ook waren er betalingen gedaan die ogenschijnlijk geen enkele relatie leken te hebben met de activiteiten van die stichting. Hierop stelde de bank de nodige vragen aan de bestuurder. De vragen werden echter niet of onduidelijk beantwoord en de gevraagde documentatie werd niet aangeleverd. De bank deed hierop een melding bij de FIU-Nederland.
De melding over de stichting werd door de FIU-Nederland verder onderzocht. Dit bevestigde het voorgevoel van de bankmedewerker en de bevindingen van de bank. Uit analyse van de ter beschikking staande bronnen bleek dat er voldoende aanknopingspunten voor de FIU-Nederland waren om de melding van de bank verdacht te verklaren en aan de politie over te dragen.